De tekst van het eerste volkslied van ons 200-jarig koninkrijk, Wien Neerlands Bloed, is geschreven door onze voormalige dorpsgenoot Hendrik Tollens. Ooit was het een symbool van de nieuwe natie, maar uiteindelijk verloor het zijn functie aan het Wilhelmus. Tegenwoordig geldt vooral de tweede regel, van vreemde smetten vrij, als politiek heel fout. Maar wat bedoelt Tollens eigenlijk? En hoe komt hij op het idee een volkslied te schrijven? Zat ons volk erop te wachten? Hoe verliep die concurrentie met het Wilhelmus en had koningin Wilhelmina inderdaad zo’n hekel aan het lied, dat het in 1932 op háár aandringen moest wijken voor het loflied op haar voorvader? Hoe zit het met de NSB, die zo graag volk en vaderland bezingt? Waarom durft het Koninklijk Rotte’s Mannenkoor in 2010 de oorspronkelijke tekst niet meer te zingen?
HVR lid Ruud Poortier, die een proefschrift voorbereidt over de herinnering aan Tollens, nam ons voor de pauze mee door twee eeuwen geschiedenis van Wien Neerlands Bloed; na de pauze keken we naar de tekst zelf.