Oktober 2012: Een verdwenen landhuis: Huis te Hoorn



Een verdwenen landhuis: Huis te Hoorn

Op de hoek van de Sir W. Churchilllaan en de Thiernskade ligt een kinderspeelplaats in een parkje: op deze plek heeft tot 1951 een karakteristiek landhuis gestaan, het Huis te Hoorn.
Het landgoed Huis te Hoorn lag ten zuiden van de Hoornbrug en haalde zijn inkomsten vermoedelijk uit ‘hoorngeld”, dat betaald moest worden om “hoornvee” over de Hoornbrug te mogen vervoeren. In de 16e eeuw wordt het goed Huis te Hoorn nog niet genoemd, maar op een kaart van Delfland uit 1606 komt het huis wel voor.                         

 In 1720 wordt het landgoed gekocht door Mr. Nicolaas Thierens Procureur Generaal voor de leenhove van Brabant: aan hem dankt de huidige Theirenskade zijn naam. Op 14 maart 1722 wordt het verkocht aan Mr. Gerard Thierens, raadsheer van het Hof van Holland. Dan wordt het goed omschreven als: "de wooningh met een huys, speelhuys, boomgaarden, plantagie met de onderhoorige ende daer aan annex gelegene landen synde allodiaal en geldende tesamen jegens twintig morgen vierhonderd en vijftig roede”.                                                  

Na het overlijden van Mr. Gerard Thierens verdwijnt het goed uit de familie Thierens en zal daarna in handen van verschillende families overgaan, hetgeen het onderhoud niet ten goede komt.
Het huis had één verdieping en een opvallende achtkantige toren met een peervormige spits, waartegen vier wijzerplaten waren bevestigd. Op de spits stond een vaantje in de vorm van een windhoorn.
Jonkheer van Straten van den Hill moderniseerde het huis in 1844, en bouwde er een tweede verdieping op. Aan de kant van de vaart stond een vierkant gebouwtje, het z.g. boten­huisje. Later werd het huisje als bakhuis gebruikt (zie foto).
Eind 19e eeuw verkeerde het huis in vervallen staat. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden militairen in het huis gelegerd: na hun vertrek bleek er van alles uit gesloopt te zijn. Eind dertiger jaren kwam het pand leeg te staan en na de oorlog verkeerde het in deplorabele staat. De gemeente heeft restauratieplannen gemaakt, doch heeft daar uiteindelijk vanaf gezien. In 1951 werd het pand gesloopt.
Men betrad het buiten door een sierlijk smeedijzeren hek geflankeerd door gemetselde muren met daarop twee schildhoudende leeuwtjes. Naast de rechter hekpijler was in de muur een ingang die voor voetgangers diende.
Het toegangshek is het enige, dat van het landgoed bewaard is gebleven: het staat tegenwoordig in het Poortje van Verlaan, naast de bistro ! 

 

Dit artikel verscheen in oktober 2012 in Groot Rijswijk